Kerst Koala's

Eindelijk hebben we een glimp opgevangen van de hitte die je tegen kan komen in Australië en daarnaast hebben we genoten van sommige Wildlife en iets minder genoten van ander Wildlife. Oh en er was natuurlijk een Australische kerst ;).

 Eenmaal aangekomen in Melbourne op woensdag zijn  we snel opzoek zijn gegaan naar eten. De pizzeria die de tomtom aanraadde leek heel ongezellig en dus liepen we wat verder de straat in waardoor we bij een heel gezellig pandje uitkwamen waar we ontzettend lekkere pizza hebben gegeten.  ’s Avonds hebben we op een manege camping gekampeerd aangezien dat de enige relatief geschikte camping op onze route richting Cape Otway was.

De manege waar we op geslapen had lag trouwens Naast de dierentuin (werribee zoo). En tja, als je naast de leeuwen en giraffen slaapt en dan ook nog een abonnement hebt op de dierentuin moet je die natuurlijk even ’s Ochtends bezoeken. Dus nadat we snel even al onze spullen hadden opgepakt begonnen we onze dag met een flits bezoek aan de dierentuin. (5 dieren was het plan maar ik denk dat we er uiteindelijk echt wel 10 hebben gezien) Vervolgens hebben we een groot deel van onze ochtend doorgebracht in de Maison (een landhuis ook weer naast de dierentuin met prachtige rozentuinen, en WIFI..) En op de terugweg moesten we natuurlijk ook even langs de boom vol Flying foxes lopen… (een soort vleermuis, heel groot…)  En toen we daar klaar waren konden we eindelijk richting onze camping.

Toch konden we niet helemaal meteen door want in het kleine maar toeristische Apollo Bay moesten nog boodschappen worden gedaan en wat apparaten worden opgeladen.  Dus terwijl de rest hard aan het shoppen was in de supermarkt genoten mama en ik van een kopje thee tijdens ons extra wifi momentje.

En toen konden we dan toch eindelijk het laatste stukje rijden. (een stuk waar je je erg op verkijkt aangezien het altijd langer is dan je denkt) Het 2e deel van dit laatste stukje hebben wij trouwens nog nooit gereden zonder minstens 3 koala’s te zien en ook dit keer was het weer raak. En deze koala zat niet alleen op een meter afstand van het pad, hij was ook wakker en op jacht naar eucalyptusblaadjes.  Wat een ontzettend schattig beeld gaf, ik heb er wel een filmpje van maar dan moet je me even persoonlijk vragen want ik denk niet dat reislogger.nl dat red.

Vrijdag was een extreme camping relax dag. Het weer was lekker (warm eigenlijk) en we hoefden helemaal niets. We hebben dan ook de hele dag niet veel zinnigs uitgevoerd, behalve dan misschien proberen om al de 300 vliegen dood te slaan die ons 24/7 vergezelden. Rond een uur of 11 viel het Juul op dat die Australiërs echt niet in de kerststemming waren, en wie neemt het ze ook kwalijk met al dat warme weer. De oplossing was gelukkig simpel: Kerstversiering. En tadaaa, daar was ons middag plan. Juliette heeft echt ontzettend schattige sneeuwpoppen gemaakt van papa’s sokken, zand, en een van de planten in de omgeving (oh en wat takjes). Vervolgens heeft ze de sneeuwpoppen neergezet bij het toiletblok en een “kerstboom” aangewezen. En DAT bleek een geniale actie. Ze heeft kerstballen uitgeknipt en die aan een draadje gehangen waarna ze iedereen heeft uitgenodigd om een kerstwens op te schrijven en die in de kerstboom te hangen. Het liep niet erg storm in de eerste paar uur maar tegen onze verwachtingen in moest er ’s avonds toch alweer aanvulling worden gemaakt in de vorm van kerststerren dit keer.

Zaterdag was onze “verken de omgeving” dag. We hebben het grootste deel van de dag doorgebracht in Apollo bay waar we inkopen hebben gedaan voor onze kerstmaaltijd en hebben geprobeerd om accommodatie te regelen voor onze laatste 3 nachten in Australië… (Jup tijd vliegt steeds sneller). Dit bleek een stuk lastiger dan gedacht, blijkbaar gaat heel Australië kamperen na de kerst en vinden ze daarnaast dat campings in Melbourne zelf totaal overbodig zijn. Papa heeft dus zeker een aantal uur in het visitorscentrum zitten bellen en is uiteindelijk niet verder gekomen dan de tuin van een bekende om de eerste nacht in te kamperen. (Beter dan niets, maar onzekerheid over de laatste 2 dagen in niet echt fijn.) Onderweg naar Apollo Bay hebben we trouwens nog een wandeling gemaakt in een “gematigd regenwoud” wat ontzettend mooi was, maar voor de verandering was mijn camera batterij weer eens bijna leeg dus kwam ik niet erg ver…

Toen we terug kwamen uit Apollo Bay was het al redelijk snel tijd om te beginnen met het kampvuur aangezien we daar ook onze kerstmaaltijd op wouden gaan koken.  Het duurde echter toch een beetje langer dan we hadden gehoopt voordat we konden eten en dus zat ik al helemaal vol van toastjes met brie toen onze Zalm eindelijk klaar was.  Papa en vooral en Emiel en Juul genoten heel erg van onze kerstmaaltijd aangezien ze heerlijk veel vleesjes konden bakken op het kampvuur. (Normaal eten we natuurlijk geen vlees en het zou met niets verbazen als nu bijna hun hele maaltijd bestond uit vlees…) Wij hadden echter zalm en gepofte aardappelen en hadden ook een super Kerst diner.

Zondag was het dan echt kerst, en werkelijk de meest speciale kerst die ik ook heb meegemaakt. Om te beginnen heb ik een groot deel  van de dag doorgebracht in de oceaan, om af te koelen (het was namelijk een 30+ graden kerst) maar vooral om van de vliegen af te zijn die bij de tent echt niet te harden waren.  Daarnaast hadden we niet een kerst konijn of een kerst Kalkoen maar een Kerst Koala. In een van de momenten dat ik niet in de oceaan lag maar ik de hangmat hoorde ik geritsel in de boom en bleek er een koala nog op geen meter afstand van onze tent in de boom te zitten. (ik ontdekte dit pas rond de middag en waarschijnlijk zat de koala daar dus al de hele dag…) Hij is omgedoopt tot Rudolf en heeft ons de rest van ons kampeer avontuur gezelschap gehouden.  (Links zie je Rudolf de kerst koala relaxen in een boom)

’s Avonds hebben we banen met chocola gegeten uit het kampvuur en samen met de buren scherazade (of hoe je dat ook spelt) gespeeld. Hierbij moest je een Flim, liedje, boek of TV serie uitbeelden. Het was erg grappig en papa was, niet totaal onverwachts, ontzettend goed. (Toen ik singing in the rain uitbeeldde wist hij het zelfs te raden voor dat ik was begonnen…)

Ook zondag was een ontzettend leuke dag. We moesten helaas al weer van de camping af maar hoefde nog geen afscheid te nemen van de oceaan. Onderweg naar Marcel Klaassen (een collega van papa waar we gingen eten EN in de tuin kamperen) zijn we namelijk nog een aantaal keer langs de Great Ocean road gestopt en hebben we ook nog even een zwemstop gemaakt. Waarna ik eindelijk onder de koude douche al het zout uit mijn haar kon krijgen. 

Vlak voor etenstijd kwamen we aan bij het huis van Marcel, een ontzettende Villa met uitzicht op de oceaan. Het huis was werkelijk heel erg mooi maar daar zal ik niet verder op in gaan. We werden hartelijk verwelkomd door Marcel, zijn vrouw Richtje en hun jongste dochter Puck. Vervolgens hebben we genoten van de Pasta Salade en hebben Emiel en Juul met Puck op haar mini hockeyveld in de tuin gespeeld. (Puck speelt in het Victorian U14 team) De familie is trouwens in zijn geheel zeer sportief, ze doen allemaal aan zwemmen (in de oceaan) en ook voor een groot deel aan surfen. Hiske, een van Pucks oudere zussen,  schoof later trouwens ook nog even aan maar die moest ook alweer redelijk snel weg.  

Na een prima nacht in onze tent in de tuin hebben we Maandag ochtend onze spullen redelijk snel opgepakt en vervolgens nog wat bij te praten met Marcel en fam. Daarna zijn we doorgegaan naar het strand van Jan Juc (waar hun huis staat) voor een aller aller laatste duik in de oceaan. Puck, Hiske, en Marcel die ook mee waren hebben ook nog even de tijd genomen om ons te leren bodyboarden (surfen zonder surfboard)   en  vonden het grappig dat wij zo genoten van de hoge golven.  Maar na een uur of wat in de Oceaan werd het toch een beetje koud en besloten we verder te rijden.

In Geelong hebben we wat lunch gehaald (wat meer moeite was dan gehoopt) en vervolgens zijn we door gereden naar Melbourne, om ook van onze “vertrouwde” stad nog even afscheid te nemen en ons klaar te maken voor de lange vliegreis terug naar huis die ons te wachten staat. (Oh, ik had trouwens alweer accommodatie gevonden in Melbourne toen we even 10 minuten wifi hadden onderweg naar Marcel dus dat probleem was ook opgelost)

De week aan de Great Ocean road was echt wonderlijk en het was echt wel speciaal om een keer een echt warme kerst, met koala, mee te maken. Toch viel het me wel op dat we allemaal naar huis beginnen toe te werken en dat die thuiskomst echt wel een groot deel van je gedachtes inneemt.

See ya soon, Mates. (only a few days to go)